Ostatnio przeczytana książka.

sSak · Wysłany: Nie 13:44, 30 Mar 2008 Temat postu: Ostatnio przeczytana książka.

Proszę, chyba jasne ; )

Leon Kruczkowski - Niemcy. Całkiem fajny dramacik :3

Somć. · Wysłany: Nie 13:58, 30 Mar 2008 Temat postu:

ktośtam - Wybranka Bogów, któraśtam część. 6?

L-illith · Wysłany: Nie 18:25, 30 Mar 2008 Temat postu:

Ja ostatnio przeczytałam Pana Tadzia w końcu ^^
A teraz czytam "Lalkę" B. Prusa i musze przyznac, że bardzo mi się podoba (;

Sangreal · Wysłany: Nie 18:28, 30 Mar 2008 Temat postu:

przeczytany Kondziu Wallnerod no i Dziady Part 3

a czytam "Cienką Czerwoną Linię" Jonesa

aerina · Wysłany: Pon 18:22, 31 Mar 2008 Temat postu:

J.R.R Tolkien - Władca Pierścieni - 5 raz chyba albo 6 ^^

aaa4

Jestes tam, a ja przybylem tu, aby cie zabic, pomyslal.

Polana miala w przyblizeniu ksztalt podkowy, zwezajacej sie po stronie wschodniej do niezbyt szerokiej szyjki, ktora plynal malutki strumyk - odplyw glownego nurtu rzeki. Nadmiar wody przelewal sie przez znajdujace sie po zachodniej stronie kamienne rumowisko i znikal w moczarach.

Prawdopodobienstwo 78 procent. Te slowa brzmialy bardzo zachecajaco w obozie, ale teraz, gdy dwudziestu mysliwych otoczylo juz dziure, te 22 procent niepewnosci wydawaly sie liczba tak wielka jak Wielka Szara Gora.

Juz za kilka minut sie dowiedza. Carlos wbil wzrok w chlodna glebine. Grendel, grendel, jestes tam? Przybylismy cie zabic. Jednakze do tej pory udalo mu sie tylko dostrzec lososie, migajace w wodzie niczym srebrne cienie.

Badz tam. Badz tam i umrzyj, myslal. Umieraj powoli, tak bys poczul smak smierci...

-Dobrze sie czujesz, amigo? - zapytal Hendrick Sills.

Carlos usmiechnal sie szybko do swojego towarzysza.

-Si, compadre.

Pozwolil, by obraz Bobbi zblakl w jego pamieci, odsunal od siebie wspomnienie jej bladej, nieruchomej twarzy i ostatniego, rozpaczliwego pocalunku, ktory wymienili na skalnej polce.

Tym razem zadnych bledow, obiecal sobie. Dwadziescioro mezczyzn i kobiet otaczalo te dziure. Mamy wystarczajaco duzo broni, aby zabic tyranozaura. Wiecej, niz potrzeba do zalatwienia jednego z tych bizcuernos.

W poblizu czekal zespol saperow. Trzech mezczyzn, ktorzy na sygnal rusza biegiem do przodu i wrzuca do jeziorka osiem kilogramow ladunkow wybuchowych, po czym uciekna, zanim zapalnik glebinowy lub czasowy zdetonuje bombe. Sila wybuchu albo zabije potwora, albo wypedzi go z dziury. Hendrick Sills, ich glowny inzynier, ustalil juz, ze nie ma innych drog ucieczki.

I co wtedy? Cadmann dobrze wszystko zaplanowal, uzywajac takich terminow jak: "rubiez ogniowa", "spodziewany kierunek ucieczki" czy "sektor ostrzalu". Carlos nigdy nie slyszal tych okreslen, ale ich brzmienie, absolutnie profesjonalne, uspokajalo go bardziej niz jakakolwiek modlitwa. Cadmann znal sie na tych sprawach.

-Czy mozesz w to uwierzyc? - zapytal Hendrick. - Jestesmy dziesiec lat swietlnych od domu. Kiedy nasi przodkowie opanowali Uklad Sloneczny, nie musieli walczyc z niczym, co byloby podobne do tego. Ograniczaly ich tylko prawa fizyki i ich wlasna Jestes tam, a ja przybylem tu, aby cie zabic, pomyslal.

Polana miala w przyblizeniu ksztalt podkowy, zwezajacej sie po stronie wschodniej do niezbyt szerokiej szyjki, ktora plynal malutki strumyk - odplyw glownego nurtu rzeki. Nadmiar wody przelewal sie przez znajdujace sie po zachodniej stronie kamienne rumowisko i znikal w moczarach.

Prawdopodobienstwo 78 procent. Te slowa brzmialy bardzo [link widoczny dla zalogowanych] zachecajaco w obozie, ale teraz, gdy dwudziestu mysliwych otoczylo juz dziure, te 22 procent niepewnosci wydawaly sie liczba tak wielka jak Wielka Szara Gora.

Juz za kilka minut sie dowiedza. Carlos wbil wzrok w chlodna glebine. Grendel, grendel, jestes tam? Przybylismy cie zabic. Jednakze do tej pory udalo mu sie tylko dostrzec lososie, migajace w wodzie niczym srebrne cienie.

Badz tam. Badz tam i umrzyj, myslal. Umieraj powoli, tak bys poczul smak smierci...

-Dobrze sie czujesz, amigo? - zapytal Hendrick Sills.

Carlos usmiechnal sie szybko do swojego towarzysza.

-Si, compadre.

Pozwolil, by obraz Bobbi zblakl w jego pamieci, odsunal od siebie wspomnienie jej bladej, nieruchomej twarzy i ostatniego, rozpaczliwego pocalunku, ktory wymienili na skalnej polce.

Tym razem zadnych bledow, obiecal sobie. Dwadziescioro mezczyzn i kobiet otaczalo te dziure. Mamy wystarczajaco duzo broni, aby zabic tyranozaura. Wiecej, niz potrzeba do zalatwienia jednego z tych bizcuernos.

W poblizu czekal zespol saperow. Trzech mezczyzn, ktorzy na sygnal rusza biegiem do przodu i wrzuca do jeziorka osiem kilogramow ladunkow wybuchowych, po czym uciekna, zanim zapalnik glebinowy lub czasowy zdetonuje bombe. Sila wybuchu albo zabije potwora, albo wypedzi go z dziury. Hendrick Sills, ich glowny inzynier, ustalil juz, ze nie ma innych drog ucieczki.

I co wtedy? Cadmann dobrze wszystko zaplanowal, uzywajac takich terminow jak: "rubiez ogniowa", "spodziewany kierunek ucieczki" czy "sektor ostrzalu". Carlos nigdy nie slyszal tych okreslen, ale ich brzmienie, absolutnie profesjonalne, uspokajalo go bardziej niz jakakolwiek modlitwa. Cadmann znal sie na tych sprawach.

-Czy mozesz w to uwierzyc? - zapytal Hendrick. - Jestesmy dziesiec lat swietlnych od domu. Kiedy nasi przodkowie opanowali Uklad Sloneczny, nie musieli walczyc z niczym, co byloby podobne do tego. Ograniczaly ich tylko prawa fizyki i ich wlasna niewiedza. Wystarczylo sie jednak przeniesc w poblize innej cholernej gwiazdy i oto stoimy tu jak jakies plemie z epoki kamiennej, majace stawic i czolo tygrysowi.

-One sa silne, te grendele - zgodzil sie Carlos. - Ale... niewiedza. Wystarczylo sie jednak przeniesc w poblize innej cholernej gwiazdy i oto stoimy tu jak jakies plemie z epoki kamiennej, majace stawic i czolo tygrysowi.

-One sa silne, te grendele - zgodzil sie Carlos. - Ale...